Ағзаның иммундық реактивтілігін сақтау

Иммундық реактивтілік

Иммундық реактивтілік ұғымына заманауи адамдар көп көңіл бөледі. Бұл сапа сыртқы қоздырғыштардың әсеріне дифференциалды жауап беру мүмкіндігін тудырады. Науқастың қоршаған орта жағдайына бейімделу қабілеті және гомеостазды қолдау мүмкіндігі иммундық белсенділіктің деңгейіне тікелей байланысты.

Ерекшеліктері

Сыртқы тітіркендіргіштерге сараланған жауапты бағалау, сапалық және сандық көрсеткіштер жиынтығымен жүргізіледі. Реактивтік реакциялар тұжырымдамасын ажырата білу қажет. Реакция адам ағзасында пайда болатын функцияны, құрылымды және алмасу әрекеттерін ынталандырулардың сыртқы әсері дегенді білдіреді. Ал реактивті дегеніміз, өз кезегінде, пациент денесіндегі ішкі жүйелердің жалпы жауап беру қабілеті деп түсінідіріледі. Реактивтіліктің дәрежесі адам ағзасы көрсететін реакциясының шамасына тікелей әсер етеді.

Реактивтіліктің деңгейі қалыпты болуы немесе үлкенірек не аз жаққа қарай ауытқуы мүмкін. Пациенттің ағзасындағы реактивтіліктің төмендеуі кезінде тежегіш механизмдер артығырақ болады,  бұл патогенді бактериялар мен вирустар арқылы ішкі жүйелердің инфекциясын тудырады. Иммунологиялық реактивтілік туралы адам ағзасының әрбір жеке жүйесіне қатысты бөлек айтылуы мүмкін. Иммундық реактивтіліктің жоғарылауымен пациенттегі айқын белгілері бар белсенді дамып келе жатқан патологиялық жағдаймен сипатталады. Жеткіліксіз кезінде – әртүрлі аурулардың созылмалы ағымы, бұлыңғыр клиникалық көрініспен сипатталады. Әрбір қоздырғыш  үшін арнайы жауап болуы мүмкін. Көбінесе, әртүрлі аллергендерге қатысты ағзаның реактивтілігі артады. Ең төменгісі, пациенттердің көпшілігінде ол температура әсеріне қатысты болуы мүмкін.

Иммундық реактивтілік деңгейі

Иммундық реактивтілік туралы жан-жақты түсінік алу үшін тек сандық сипаттамаларға ие болу жеткіліксіз. Бұл сапа көрсеткіштерін белсенді пайдалануды талап етеді.

Иммундық белсенділікті құру және қолдау ұйымдастырудың әр деңгейінде орын алады. Механизмдердің әрқайсысының өзіне тән ерекшеліктері бар. Адам ағзасына әсер ететін сыртқы факторлар қорғаныс кедергілерінің бірнеше деңгейіне тап болады: олар тері қабаттары, шырышты қабық, ас қорыту аппараты, тыныс алу жүйелерінің органдары. Сыртқы тосқауылдарды еңсерген тітіркендіргіштер гистогематикалық табиғаттың ішкі қорғаныс механизмдерімен белсенді күресуді бастайды. Біз адам ағзасында болатын сұйықтықтардың биологиялық тосқауылдары мен белсенді қосылыстары туралы айтып отырмыз. Мұндай құрамдас бөліктер қорғаныс және  реттеуіш функцияларын сақтауға жауапты.

Әсер ету механизмдері

Антигендік зат адам ағзасына иммундық белсенділіктің қалыпты деңгейіне енгеннен кейін, әрекеттердің тұтас кешені орын алады. Ағза ең алдымен антигенді анықтауға өзінің күш-жігерін жұмылдырады, содан кейін тітіркендіргішпен күресу үшін заттардың өндірісін кеңейтеді. Бұл лейкоциттер мен биологиялық белсенді құрамдас бөліктер белсенді рөл атқаратын антигендермен антиденелер байланысының пайда болуына әкеледі. Олар ағзаға түсіп кеткен антигенді тездетіп инактивациялауға ықпал етеді. Бұл әрекеттердің нәтижесі адамның иммундық есте сақтау қабілетін қалыптастыру болып табылады. Ішкі жүйелер өздерінің антиденелеріне қарсы иммундық төзімділіктің жеткілікті деңгейін индукциялау және ұстап тұрумен айналысады.

Иммундық төзімділіктің қалыптасуы өмір бойы тоқтамайды. Адам ағзасындағы гендік мутациялар өздерінің антигендерімен әрекет ету қабілеті бар лимфоциттердің жаңа клондарының пайда болуына себеп болады.

Мүмкін болатын ауытқулар

Адам ағзасының иммундық жүйесі әртүрлі патологиялық әрекеттердің қалыптасуына негізделеді. Иммундық жүйе өзіне жүктелген қорғаныс функцияларын толықтай орындауға қабілеттілігін жоғалта бастаған кезде патология туралы айтуға болады. Антигендер жиынтығына қатысты өзгертілген төзімділік ағзадағы қызметтердің ауытқуын көрсетеді.

Иммундық жүйенің гиперфункциясы жаңа пайда болған қатерлі ісіктерінің дамуымен қауіпті. Гипофункцияның қауіптілігі, өз кезегінде, иммунитет тапшылығының белсенді дамуына байланысты.

Жүйенің қалыпты жұмыс істеуінің әдеттегі ауытқулары арасында: аллергиялық реакциялар, иммундық жетіспеушіліктер, аутоиммундық аурулар, патологиялық төзімділік, науқастың иммундық жүйесіндегі иммундық жүйенің типтік реакциясы бар.

Иммундық жетіспеушілік ауруларының қалыптасуы

Иммундық жетіспеушіліктің кез-келген ауруы тұқым қуалаушылық сипатта немесе жүре пайда болуы мүмкін. Бұл ауытқулар адам ағзасына қауіп төндіретін көптеген түрлерге ие. Клиникалық түрде, иммун тапшылығының ең маңызды ЖИТС болып табылады. Бұл АИТВ инфекциясын жұқтырған адам ағзасының аясында қалыптасатын екінші реттік иммунды жетіспеушілік синдромы. АИТВ-инфекциясының өзі адамның иммунитет тапшылығы вирустарынан туындаған. Оның әсері жүйке жасушаларының, лимфоциттердің және макрофагтардың жиынтығына бағытталған.

Алдын алу шаралары

Адам ағзасы үшін иммунитет тапшылығының қаупі айқын, сондықтан бірқатар алдын алу шараларын жүзеге асыруға ерекше назар аудару қажет. Мәселені шешудің ең дұрыс жолы – «Ламифарэн». Бұл қоңыр балдырлар сығындысынан құралған табиғи өнім. Гель адам ағзасына жылдам сіңуімен сипатталады және барлық ішкі жүйелерде кешенді емдік әсері бар.

«Ламифарэн» токсиндердің және уыттардың тез сыртқа шығуына, иммундық жүйе органдарының толыққанды жұмысын қалпына келтіруге, пациенттің әл-ауқатының жақсаруына, қанмен қамтамасыз етуді қалпына келтіруге ықпал етеді. Препараттың қарсы көрсетілдері жоқ және барлық жастағы науқастар үшін қауіпсіз болып табылады. Осы сипаттарының арқасында ол қазіргі заманғы нарықта кеңінен танымал.